وصيت نامه امام خميني(ره)

بسم الله الرحمن الرحيم

 قالَ رسولُ الله صلي الله عليه و آله و سلّم: إنّي تارکٌ فيکُمُ الثَقلَينِ، کتابَ اللهِ و عترتي اهلَ بيتي فإِنَّهُما لَنْ يفْتَرِقا حَتّي يرِدَا عَلَيّ الْحَوضَ

الحمدُلله و سُبحانَکَ؛ أللّهُمَّ صلّ ‌علي محمدٍ و آلهِ مظاهر جمالِک و جلالِک و خزائنِ أسرارِ کتابِکَ الذّي تجلّي فيه الأَحديه بِجميعِ أسمائکَ حَتّي المُسْتَأْثَرِ منها الّذي لايعْلَمُهُ غَيرک؛ و اللَّعنُ علي ظالِميهم أصلِ الشَجَره الخَبيثه.

 و بعد، اينجانب مناسب مي‌دانم که شمه‌اي کوتاه و قاصر در باب «ثقلين» تذکر دهم؛ نه از حيث مقامات غيبي ومعنوي وعرفاني،  که قلم مثل مني عاجز است از جسارت در مرتبه‌اي که عرفان آن برتمام دايره وجود، از ملک تا ملکوت اعلي و ازآنجا تا لاهوت و آنچه درفهم من و تو نايد، سنگين و تحمل آن فوق طاقت، اگر نگويم ممتنع است؛ و نه از آنچه بربشريت گذشته است، از مهجور بودن از حقايق مقام والاي «ثقل اکبر» و «ثقل کبير» که از هرچيز اکبر است جز ثقل اکبر که اکبر مطلق است؛ و نه از آنچه گذشته است براين دو ثقل از دشمنان خدا و طاغوتيان بازيگر که شمارش آن براي مثل مني ميسر نيست با قصور اطلاع و وقت محدود؛ بلکه مناسب ديدم اشاره‌اي گذرا و بسيار کوتاه ازآنچه براين دو ثقل گذشته است بنمايم.